Neste modelo de
centralismo centralizador e nesta globalización global, nada máis a lingua será
o sinal de identidade dos pobos. Tentan rematar con nós, de dous xeitos:
acubillando a nosa lingua e minguando a poboación.
Até 1910 Galiza tiña máis poboación ca Cataluña. Hoxe Galiza ten 2,7 millóns
e Cataluña 7 millóns, ou sexa o 38%. Madrid era unha vila coma Pinto ou
Valdemoro cando Felipe II levou eili a Corte no ano 1561. No censo de 1530 tiña
4.060 habitantes . Hoxe ten 6 millóns de persoas, máis do duplo ca Galiza e
acabará por ter media España.
Quizabes é que hai
minas de ouro, ou diamantes ou petróleo eili? Ou o que reparte e ben reparte...
O economista Xosé Díaz Díaz (Terra e Tempo) estudou, o sistema de
financiamento que nos presentan dun xeito completamente inverso a realidade.
Fáisenos crer que
Galiza é subvencionada polo carácter solidario do Estado, cuxos ingresos, non
se xeran nela e noutras nacións e rexións, senón que xorden máxicamente no
quilómetro cero madrileño e son despois graciosamente repartidos, polo que
existimos grazas a tan xeneroso Estado Centralista.
No ano 2003 con datos da Axencia Tributaria Estatal recádase o 47,5% do
total en Madrid. Porén o seu Producto Interior Bruto (PIBpm) a prezos correntes
foi do 17,4%. Esta notoria anomalía na que a recadación (47,5%) é 2,73 veces
superior a producción (17,4%) ten dous motivos: 1) a localización na capital
dun elevadísimo aparello administrativo (investimentos, altos salarios das
Xefaturas...)cuxo custo os teóricos da solidariedade estatal reparten a escote
entre todos os españois, xa que nos beneficia a todos por igual, e 2)a
localización eili tamén (que casualidade!) das sedes do 80% das empresas
públicas, de servizos ou industriais privadas, que teñen os seus centros
productivos, contaminan, fan os encoros,etc. na Galiza, no Aragón ou no resto
do Estado.
O informe de Recadación Tributaria indica que nese mesmo ano, o que Galiza
entrega ao máxico Estado foron 7.662 M. de €. No entanto, o que o Estado entrega
a Galiza foron 5.717 M. de €. (=2.901 cesta territorializada de tributos+2.816
do Fundo de Suficiencia + Sanidade).
Remata así a ficción
da solidariedade estatal, que xera os ingresos no quilómetro cero, xa que é ben
ao revés e por iso non queren mudar de modelo, deixando que os cidadáns do
Estado sigan pagando e Madrid medrando,grazas a súa capitalidade.
Mais, onde se produce o atropelo dun xeito escandaloso é nos Orzamentos de
Investimento, considerando Bens de Todos os españois e polo tanto fora dos
orzamentos e das contas da Comunidade Autónoma de Madrid: O Princesa Sofía,
Cubrimento M—30,Aeroporto de Barajas etc. Nada máis por exemplo o Aeroporto de
Barajas cunha dotación de 6.200 millóns de euros é o 63% de TODO o Orzamento
anual da Xunta de Galicia . Manda truco!
Galiza non recibiu, nin siquer a porcentaxe que lle pertencía pola súa
poboación, xerándose nestos anos, coa colaboración do “Goberno amigo” da Xunta
un déficit en infraestructuras, emprego, sanidade, educación e servizos
sociais, valorado en 21.000 millóns de euros.
Aínda coa diferenza que hai entre o Psoe e o partido da guerra, do Prestige
e da privatización do Patrimonio do Estado, non pode o modelo centralista facer
medrar o resto do Estado. Velaí mesmo Guadalajara, Avila, Teruel,etc.
Deste xeito se poñemos o Goberno en Soria, o Parlamento en Jaen e os
Tribunais de Xustiza en Lugo, estaríamos a falar tamén de España, non si?,
porén, sería moito máis xusta.
Cómpre pois, coller criterio pra saber cales son os nosos, dun xeito organizado
ou sentimental, ou non haberá defensa xusta, dos intereses galegos no modelo
centralista actual. Emigrar, xa sabemos!. Agora queremos un Pais con futuro.