Adorada Liz (V)

                                      heime con ela. Fhoto of Christina

https://www.youtube.com/watch?v=nLAWPrCUQQ0

La Bamba. Los Lobos

 

Foi no miradoiro, onde nos atopamos. Ela cos seus filmes,coas súas fotos, co seu sorriso percorría o mundo  da farándula. Eu coas miñas inquedanzas, coas finanzas, coas palabras que din algo e algo fan, non saía da miña  señardade. Os dous andamos perdidos, ela no mar dos meus pesares, eu no mar dos seus sentidos.

E foi alí no Empire State, ao chou onde nos atopamos.

¡Que ledicia, Liz, meu amor!.

¡Que alegría, balonga, amor meu!.

Estou bicado! cavilei. Bicar, non nos bicamos. Nin un bico. Ningún.

Así xuntos a felicidade  decuplicouse. Próugolle a Deus que fose así, e así foi, mesmiño como o estou a contar.

Foi no octoxésimo segundo andar entre duascentas persoas, onde levitamos de xúbilo, non sentiamos a gravidade. Un encontro de altura. O vento zoaba do Oeste e movía os cabelos dourados da miña adorada.

Lembrei o "Duelo al sol" en Bande do ano pasado,  onde botaba sangue polo nariz, mais partimos as diferenzas civilizadamente. Como ten de ser.

Balonga!Teño unha fame gazuza!. Imos xantar ao Juliana´s de Brooklyn, onde Patsy Grimaldi fai as finas  pizzas neoiorquinas, de gran sona entre os artistas.

Así se fala! acertei dicir hipnoptizado polos seus ollos azuis palinuro e mollaremos a palabra con godellos, albariños e ribeiros a esgalla.

E veu ao caso dicirllo: "por qué a RAE acepta a palabra "bocata"? se xa temos bocadillo ou emparedado, e por qué acepta " bacon e beicon"? se xa temos touciño entrefebrado. Sorte que a RAG non o fixo. Vir, vir ao caso, non viña, mais eu fíxeno vir.

Así foi como vos digo, porque eu, o mesmo que digo unha cousa, digo outra.